مقاومت کردن اکستنشن مژهکار آسانی نیست. این اکستنشن ها بلند، حجیم، ضخیم و جذاب هستند و تمام انتظارات شما را از مژه های ایده آل برآورده می کنند. اگر به دنبال جذابیت بیشتر چشمان خود هستید، می توانید با استفاده از اکستنشن مژه مژه هایی رویایی، پرپشت و زیبا داشته باشید.
اما آیا اکستنشن مژه بی خطر است؟ در این مقاله در مورد روش های انجام اکستنشن، اقدامات مراقبتی پس از کاشت و عوارض احتمالی آن صحبت می کنیم. با دانستن این موارد می توانید تصمیم آگاهانه تری در مورد استفاده یا عدم استفاده از اکستنشن مژه بگیرید. پس با ما همراه باشید.
اکستنشن مژه چیست؟
اکستنشن مژه های نیمه دائمی ساخته شده از مواد مصنوعی، ابریشم یا خز سمور است که با استفاده از چسب مخصوص، پشت سر هم به مژه های طبیعی چسبانده می شود تا مژه هایی بلندتر و پرپشت تر ایجاد کند. چسباندن کامل این مژه ها روی هر دو چشم حدود دو ساعت طول می کشد.
اکستنشن ها در نهایت مانند مژه های طبیعی می ریزند. بنابراین برای نگهداری آنها باید هر سه تا چهار هفته یکبار تعمیر شوند.
نحوه انجام اکستنشن مژه
پروسه اکستنشن مژه در محیطی راحت، نشسته یا خوابیده انجام می شود و حدود دو ساعت طول می کشد.
مراحل کلی این فرآیند عبارتند از:
- هر دو چشم را تمیز کنید
- چسباندن مژه های پایین به پوست با چسب جراحی، با این هدف که مژه های طبیعی پلک پایین به طور تصادفی به مژه های پلک بالایی نچسبند.
- مژه های طبیعی را با موچین، موچین یا موارد مشابه جدا کنید
- چسباندن مژه مصنوعی با مقدار بسیار کمی چسب روی مژه های طبیعی جدا شده
- این عمل را برای پلک دیگر نیز تکرار کنید
نکته: در این فرآیند چشم ها باید بسته باشند.
اکستنشن مژه برای چه کسانی توصیه نمی شود؟
با توجه به حساسیت و ظرافت پلک ها، هر نوع واکنش آلرژیک و ناراحتی یا آسیب به چشم می تواند مشکل ساز باشد. همیشه قبل از استفاده از چسب مژه نوع و ترکیب آن را بررسی کنید و از متخصص بخواهید که از چسب بدون فرمالدئید استفاده کند. بیشتر اکستنشن ها به مژه های طبیعی متصل می شوند. در نتیجه، برای اینکه این فرآیند موثر باشد، باید مژه های طبیعی داشته باشید.
در بیشتر موارد، اگر شرایط زیر را دارید، نباید از اکستنشن مژه استفاده کنید:
- شما مبتلا به آلوپسی آره آتا (ریزش مو) هستید.
- شما تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی هستید.
- شما مبتلا به تریکوتیلومانیا هستید (یک اختلال وسواسی که در آن فرد میل شدیدی به کندن مژه ها و موهای خود دارد).
در شرایط زیر از اکستنشن مژه استفاده نکنید:
- اگر پلک های شما خارش، ملتهب یا عفونی است یا زخم های باز دارد.
- اگر به لاتکس یا هر یک از مواد تشکیل دهنده چسب مژه حساسیت دارید. اگر مطمئن نیستید که به این مواد آلرژی دارید، از یک متخصص بخواهید که تست آلرژی را انجام دهد (فرایندی که در آن متخصص مقدار کمی چسب به قسمتی از پوست شما می‌زند و بعد از 24 ساعت آن ناحیه را بررسی می‌کند تا ببیند آیا علائمی از واکنش آلرژیک وجود دارد. مشاهده می شود یا خیر).
نکته: متخصص هرگز نباید به جای چسب مژه از چسب ناخن استفاده کند.
عوارض جانبی اکستنشن مژه
معمولا عوارض اکستنشن مژه خود به خود برطرف می شود. گاهی اوقات، ترکیبات مژه یا چسب های مورد استفاده در این فرآیند می تواند آسیب جدی ایجاد کند. در ادامه به بررسی این عوارض می پردازیم.
عکس العمل های آلرژیتیک
اکستنشن ها با مواد مصنوعی مانند الیاف نایلون و ابریشم مصنوعی یا خز سمور ساخته می شوند. بسیاری از افراد به خز سمور آلرژی دارند و این یکی از شایع ترین دلایل مراجعه افراد به چشم پزشک است. اکستنشن مژه می تواند باعث اختلالات چشمی مانند کراتوکونژونکتیویت (التهاب پلک و ملتحمه چشم) و بلفاریت آلرژیک (التهاب پلک) شود.
همچنین ممکن است به چسب استفاده شده حساسیت داشته باشید. اگر آلرژی دارید، مواد تشکیل دهنده چسب و نوع الیاف مصنوعی مژه را بپرسید. در گذشته برخی از این چسب ها حاوی فرمالدئید بودند که یک ماده حساسیت زا است.
واکنش های آلرژیک می تواند باعث درد، خارش، قرمزی، تورم و گاهی اوقات حتی اختلالات بینایی موقت شود. بنابراین، ابتدا محصول را روی مچ دست یا بازوی خود امتحان کنید. احتمال بروز علائم آلرژی تا 24 ساعت پس از آزمایش وجود دارد.
نکته: درحال حاضر، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هیچ نظارتی بر اکستنشن مژه و چسب مخصوص وجود ندارد.
عفونت
این مشکل معمولا به دلیل کثیف شدن مژه ها ایجاد می شود. مژه ها نیز مانند مو با لایه ای از چربی پوشیده شده اند. بدون شستشوی منظم مژه ها می توانند به محل تجمع آلاینده ها، گرد و غبار و سلول های مرده پوست تبدیل شوند. در نتیجه عفونت، پلک شما ممکن است قرمز یا متورم شود و مژه های شما ممکن است دچار شوره سر یا میخچه شوند (برجستگی های جوش مانند). بنابراین، هنگام شستشوی صورت، باید پلک های خود را (روزی دو بار) بشویید. برای این کار از یک صابون ملایم استفاده کنید، چشمان خود را ببندید و پلک ها و مژه های خود را به آرامی مالش دهید و بشویید.
افتادگی پلک (پتوز)
مژه های مغناطیسی ممکن است به مرور زمان باعث افتادگی دائمی پلک شما شوند.
التهاب چشم
این نادر است؛ اما مالیدن بیش از حد چشم ها ممکن است باعث گیرکردن مژه مصنوعی روی یا زیر غشای چشم شود. در موارد شدید، ممکن است برای برداشتن این فیبرها به جراحی نیاز باشد.
علاوه بر این احتمال ورود چسب کاشت مژه به چشم نیز وجود دارد. اگرچه این لزوماً به بینایی شما آسیب نمی رساند، اما می تواند باعث درد شود و بهبودی به زمان نیاز دارد.
مراقبت های بعد از اکستنشن مژه
استفاده از مژه مصنوعی می تواند نتایج ناخوشایندی داشته باشد. برای حفظ سلامت چشم باید موارد زیر را انجام دهید:
- پس از اکستنشن مژه، چشمان شما نباید به مدت 24 تا 48 ساعت خیس باشد. در نتیجه باید از ورزش، سونا یا یوگای داغ خودداری کنید. زیرا ممکن است دوباره چسب فعال شده و باعث چسبیدن مژه ها به یکدیگر شود.
- از کندن مژه ها خودداری کنید. کشیدن، لمس یا کندن مژه ها می تواند به مژه های طبیعی شما آسیب برساند و باکتری ها را در اطراف چشم پخش کند.
- از محصولات با قدرت مرطوب کنندگی بالا در اطراف مژه های خود استفاده نکنید. شامپوها، نرم کننده ها یا محصولات روغنی در نهایت چسب مژه را شل می کنند. هنگام شستن موها، سر خود را کمی به عقب خم کنید تا مژه هایتان خیس نشوند یا با این محصولات تماس پیدا نکنند.
حرف پایانی
امروزه اکستنشن مژه در سراسر جهان رایج شده است. زیرا طبیعی تر به نظر می رسند و ماندگاری بیشتری نسبت به سایر انواع مژه های مصنوعی دارند. افزایش تقاضا برای چنین خدماتی مستلزم آموزش و کسب اطلاعات صحیح در مورد خطرات و عوارض آن است. به عنوان مثال، اگر چسب مژه حاوی فرمالدئید باشد، می تواند باعث کراتوکونژونکتیویت شود. در نتیجه، قبل از رفتن به سالن های زیبایی برای اکستنشن مژه، مطمئن شوید که به مواد استفاده شده حساسیت دارید.
از تجربیاتت بگو
شاید شما هم از آن دسته افرادی باشید که می خواهید اکستنشن مژه انجام دادن. قبل از خواندن این مقاله، چقدر با مشکلات احتمالی اکستنشن مژه آشنا بودید؟ آیا از منابع موثق دیگر اطلاعاتی به دست آورده اید؟ اگر اطلاعات بیشتری در این زمینه دارید، می توانید با ما و سایر خوانندگان به اشتراک بگذارید.
