آیا به این فکر کرده اید که چگونه از مشکلات پوستی قبل از بروز آنها جلوگیری کنید؟ اگر از شما بیشتر سوال شود مشکلات پوستی این چه چیزی است که مردم با آن روبرو هستند، می توانید پاسخ دهید؟ یا فقط در صورتی به فکر درمان هستید که پوستتان با بیماری یا مشکلی مواجه شده باشد و برنامه روزانه ای برای پیشگیری از بیماری ها و مشکلات احتمالی پوست خود نداشته باشید؟
البته پیشگیری و حفظ سلامتی بسیار ارزانتر از درمان بیماری است. حتی در مورد پوست. در مورد پوست و حفظ شادابی، سلامت و شفافیت آن می توان گفت که تغذیه مناسب در کنار عوامل داخلی می تواند سلامت پوست را حفظ کند. علاوه بر این، پوست سالم زیبا و شاداب به نظر می رسد. بنابراین بیماری هایی که بر عملکرد بیولوژیکی پوست تأثیر منفی می گذارند، تأثیرات نامطلوبی نیز بر ظاهر پوست خواهند داشت.
در این مقاله به چالش های روزانه در حفظ سلامت پوست و پیشگیری از بیماری های مزمن (در صورت امکان) می پردازیم. به ما بپیوند.
ساختار پوست
شناخت ساختار پوست و قسمت های مختلف آن به شما کمک می کند تا سلامت پوست خود را به نحو موثرتری حفظ کنید. بنابراین، قبل از پرداختن به مشکلات پوستی، خوب است توضیحی بسیار مختصر در مورد ساختار و لایه های پوست بدهیم و به طور مختصر با پوست خودمان آشنا شویم.
به طور کلی پوست یک سد فیزیکی و شیمیایی بین محیط خارجی و بافت های داخلی بدن ایجاد می کند. وجود این “سد محافظ” برای محافظت از بافت های زیرین در برابر عوامل بیماری زا، مواد شیمیایی و محیطی بسیار مهم است. از نظر ساختاری، پوست از دو لایه اصلی تشکیل شده است:
- اپیدرم: لایه بیرونی پوست مسئول بسیاری از عملکردهای محافظتی پوست است.
- پوست: این لایه شبکه حمایتی ساختاری و تغذیه ای اپیدرم است که در زیر آن قرار دارد.
شایع ترین مشکلات پوستی
اکنون که تا حدودی با ساختار پوست آشنا شدید، بهتر است با شایع ترین مشکلات پوستی که ممکن است افراد با آن مواجه شوند، آشنا شوید.
1) آسیب نوری پوست
همانطور که خورشید برای زندگی ضروری است، می تواند منشاء مشکلات پوستی نیز باشد. پوست ما عمدتاً از طریق نور خورشید یا دستگاه های برنزه کننده در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) قرار می گیرد. اگرچه نفوذ اشعه ماوراء بنفش به پوست به ساخت ویتامین D در بدن کمک می کند، اما در عین حال می تواند به سلول ها و اجزای خارج سلولی پوست آسیب برساند. زیرا رادیکال های آزاد زمانی تولید می شوند که انرژی نور توسط اجزای سلولی جذب شود.
درست است که پوست دارای سیستم های آنتی اکسیدانی داخلی برای مبارزه با رادیکال های آزاد و ترمیم پروتئین ها است، اما قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید می تواند این سیستم دفاعی را از بین ببرد و باعث آسیب دائمی پوست شود. به این عارضه «آسیب نوری پوست» می گویند.
انواع آسیب های پوستی روشن و علائم آن
آفتاب سوختگی شایع ترین نوع آسیب حاد نوری است که در آن آسیب ناشی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش منجر به یک واکنش التهابی گسترده (اریتم) می شود.
قرار گرفتن طولانی مدت یا مکرر در معرض اشعه ماوراء بنفش باعث آسیب دائمی به پوست می شود. با توجه به مدت زمان لازم برای ظاهر شدن این علائم روی پوست و شباهت آن به پیری طبیعی پوست، این مشکل را اغلب «فتوپیری» یا «فتوپیری» می نامند.
علائم آسیب نوری اغلب از نوجوانی تا اوایل دهه بیست شروع می شود و شامل موارد زیر است:
- چین و چروک
- تغییرات رنگدانه مانند کک و مک و لکه های پیری (که به عنوان لکه های کبدی یا لکه های خورشیدی نیز شناخته می شود).
- کاهش خاصیت ارتجاعی پوست (آغاز روند پیری پوست)
- زبری و ناهمواری بافت پوست
- رگهای عنکبوتی، معمولا در اطراف بینی و قفسه سینه
- قرمزی و لکه شدن پوست
پیشگیری از آسیب آفتاب
اولین قدم برای جلوگیری از آسیب نوری، کاهش قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش است. اما از آنجایی که برای ما عملی نیست که همیشه خود را از نور خورشید دور نگه داریم، بنابراین اغلب از دستگاه های محافظ پوست در برابر نور برای کاهش قرار گرفتن در معرض نور خورشید استفاده می شود. کرم های ضد آفتاب رایج ترین و مهم ترین وسیله حفاظتی هستند.
در مورد راه دیگری برای پیشگیری از این عارضه باید گفت که از آنجایی که قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش باعث کاهش سطح آنتی اکسیدان ها (شامل اسید اسکوربیک (ویتامین C) و آلفا توکوفرول (ویتامین E)) در پوست می شود، بنابراین دفاع آنتی اکسیدانی در پوست افزایش می یابد. سلول های پوست یا تقویت آنزیم های ترمیم سلولی از طریق تغذیه نیز یک راه موثر برای محدود کردن آسیب های ناشی از نور خورشید است. البته باید توجه داشت که انجام هر روشی از لزوم استفاده از ضد آفتاب نمی کاهد.
2) پوست خشک
لایه های زیرین اپیدرم (لایه بیرونی پوست) مرطوب هستند، اما با تکثیر سلول ها و حرکت به سمت بیرون و به سمت سطح پوست، مقدار آب خارج سلولی به شدت کاهش می یابد. این فرآیند به صورت زیر انجام می شود:
لایه شاخی پوست به طور طبیعی روند خروج آب از بدن را به محیط بیرون کند می کند، پدیده ای که به عنوان «از دست دادن آب ترانس اپیدرمی» یا TEWL شناخته می شود. از آنجایی که از دست دادن آب به طور مستقیم با توانایی پوست در حفظ عملکرد محافظتی خود مرتبط است، اندازه گیری TEWL اغلب برای تعیین اختلال عملکرد پوست استفاده می شود.
زیرا وجود مقدار کمی آب در لایه شاخی پوست برای حفظ ساختار آن لازم است. ترکیبی از اجزای لایه شاخی پوست یک سد نگهدارنده آب برای حفظ رطوبت پوست حتی در محیط های خشک ایجاد می کند. این مواد به عنوان “مواد مرطوب کننده طبیعی” یا NMF شناخته می شوند.
علل خشکی پوست
عوامل مختلفی را می توان در جستجوی علت خشکی پوست یافت. اما علت هرچه که باشد، خشکی پوست به طور کلی با تغییرات در سد اپیدرمی و افزایش اتلاف آب ترانس اپیدرمی (TEWL) همراه است، یعنی آب بیشتری از پوست به محیط خارج می‌رود. تغییرات در لایه لیپیدی یا عوامل مرطوب کننده طبیعی (NMF) لایه شاخی می تواند فعالیت محافظتی پوست را مختل کرده و باعث از دست رفتن آب شود.
این می تواند به دلیل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی ساده، مانند شستشو با مواد شوینده، یا کمبودهای غذایی پیچیده تر، مانند کمبود اسیدهای چرب ضروری باشد. خشکی پوست نیز می تواند ناشی از شرایط آب و هوایی باشد. تغییرات دما، جریان هوا و رطوبت می تواند آب را از پوست خارج کند و یکپارچگی سد محافظ پوست را کاهش دهد.
اگر پوست خشک درمان نشود، مستعد آسیب ناشی از عوامل دیگر است و در نهایت منجر به چرخه‌های آسیب سلولی و التهاب می‌شود و در نتیجه خشکی مزمن پوست ایجاد می‌شود.
درمان خشکی پوست
یک راه مهم برای درمان پوست خشک، محافظت از سد چربی و اجزای فاکتور مرطوب کننده طبیعی (NMF) لایه شاخی است. این هدف را می توان با حمایت تغذیه ای از لایه تحتانی اپیدرم یا استفاده از انواع محصولات موضعی مانند کرم ها، لوسیون ها و پمادها به دست آورد.
3) شل شدن و چین و چروک پوست
شل شدن پوست به دلیل حمایت ضعیف اپیدرم توسط لایه زیرین آن یعنی درم رخ می دهد. به نظر می رسد از بین رفتن کلاژن، آسیب به رشته های کلاژن و الاستین در لایه درم یا تغییرات ساختاری در محل اتصال درم به اپیدرم از عوامل موثر در ایجاد چین و چروک باشد.
دلایل شل شدن و چین و چروک پوست چیست؟
شل شدن پوست با از بین رفتن رگ های خونی درم افزایش می یابد. علاوه بر این، استعمال دخانیات و آسیب های نوری نیز باعث افزایش چین و چروک های پوست می شود. بنابراین دوری از این عوامل مضر به بهبود پوست کمک می کند. برخی بر این باورند که تغذیه بر روی چین و چروک ها نیز تاثیر می گذارد، به عنوان مثال مصرف شکر می تواند منجر به کاهش خاصیت ارتجاعی پوست شود.
4) پیری پوست
پوست اولین قسمت از بدن است که علائم قابل مشاهده پیری را نشان می دهد. با این حال، تأثیر پیری بر ظاهر پوست اغلب شبیه اثرات آسیب نور و قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی است. با این حال، تغییرات مرتبط با افزایش سن در پوست (که اغلب به عنوان پیری طبیعی شناخته می شود) می تواند به سختی از علائم ناشی از عوامل دیگر تشخیص داده شود.
پیری طبیعی پوست با کاهش حمایت ساختاری و تغذیه ای درم از اپیدرم مشخص می شود. شیارهای موجود در مرز بین دو لایه پوست کاهش یافته و از ایجاد حفاظت مکانیکی کافی از درم برای اپیدرم جلوگیری می کند. همچنین در مقایسه با جوانان، سطح کلاژن کمتر و پروتئین های خارج سلولی درم نامنظم تر است. وجود این تغییرات منجر به افزایش شکنندگی و شل شدن پوست و همچنین کاهش اندازه درم و کاهش آنژیوژنز (ایجاد عروق جدید) و در نهایت باعث کاهش تحویل مواد مغذی به پوست می شود. .
همه این تغییرات ظاهر پوست را کدر می کند و توانایی محافظتی خود را از دست می دهد. اگرچه پیری طبیعی را نمی توان به عنوان یک مشکل پوستی در نظر گرفت، اما اگر زودتر از زمان طبیعی خود اتفاق بیفتد، برای هیچ فردی مطلوب نیست و بهتر است تا حد امکان از آن پیشگیری شود.
اثر آنتی اکسیدانی بر پیری پوست
اغلب تصور می شود که محافظت آنتی اکسیدانی در پوست افراد مسن کاهش می یابد، اما میزان این تغییرات نامشخص است. نتایج یک مطالعه نشان می دهد که سطح کاتالاز (آنزیم آنتی اکسیدان) در اپیدرم افراد مسن نسبت به افراد جوان (بدون توجه به قرار گرفتن در معرض نور خورشید) افزایش می یابد. ظرفیت پوست پیر برای حفظ سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی دیگر تغییر نمی کند. با این حال، در این مطالعه، افراد مسن سطوح پایین‌تری از آلفا توکوفرول در اپیدرم و اسید اسکوربیک در هر دو لایه پوست داشتند.
پیشگیری از پیری پوست
همانطور که می دانید نمی توان از پیری طبیعی پوست جلوگیری کرد. اثر تجمعی دهه‌ها ساییدگی و پارگی روی پوست غیرقابل برگشت است، اگرچه اثرات آن بر ظاهر پوست ممکن است به طور موقت پنهان شود. پوست سالخورده توانایی کمی برای واکنش به استرس دارد. بنابراین، آسیب به پوست توسط عوامل دیگر می تواند علائم پیری پوست را تشدید کند. این امر به ویژه زمانی که پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرد صادق است، زیرا ظرفیت آنتی اکسیدانی، عملکرد سیستم ایمنی و تولید ملانین (رنگدانه پوست) ممکن است در پیری پوست مختل شود. بنابراین درمان هایی که برای کاهش آسیب های پوستی توسط عوامل دیگر وجود دارند نیز نقش مهمی در کاهش آسیب های پوستی ناشی از افزایش سن دارند.
همانطور که همیشه می گوییم، در هر سنی که هستید، از آسیب بیشتر به پوست خود اجتناب کنید. هر چه زودتر بهتر. پیشگیری همیشه ساده تر و ارزان تر از درمان و ترمیم است. روتین مراقبت از پوست را یک بار در روز و یک بار در شب انجام دهید و پاکسازی، مرطوب کردن و استفاده از کرم ضد آفتاب را در چهار فصل سال فراموش نکنید.
حرف پایانی
پیری پوست اجتناب ناپذیر است، اما علم در این مورد و همچنین در هر مورد دیگری به کمک ما آمده است. جلوگیری از آسیب پوست تا حد امکان با داشتن یک سبک زندگی سالم و پیروی از یک روال مراقبت از پوست قطعا به شما کمک می کند جوان تر به نظر برسید و در هر سنی سالم بمانید. پوست شما را در برابر بسیاری از عوامل بیماری زا و بیماری ها محافظت می کند، در عوض باید پوست خود را از پیری محافظت کنید.
نوبت شماست
آیا تا به حال با مشکلات پوستی آیا در این مقاله با عنوان آن برخورد کرده اید؟ برای پیشگیری و رفع آنها چه اقداماتی انجام داده اید؟ آیا موثر بوده است؟ می توانید تجربیات و دانش خود را در اینجا با ما و دیگران به اشتراک بگذارید.
منابع:
